top of page

Wiek senioralny. Kim są osoby w wieku senioralnym i kto je wspiera?

  • Zdjęcie autora: Aleksandra Borkowska-Frołowicz
    Aleksandra Borkowska-Frołowicz
  • 15 lip
  • 4 minut(y) czytania

Zaktualizowano: 15 wrz

Wiek senioralny to ostatni okres rozwojowy człowieka po osiągnięciu określonego wieku, uznawanego za moment przejścia w etap starości. Najczęściej przyjmowane granice to:

  • 60 lat – zgodnie z WHO oraz przepisami w Polsce, początek starości;

  • 65 lat – granica wieku emerytalnego (mężczyźni), często używana w statystyce i polityce społecznej.

Ze względu na wiek osób starszych wyróżniamy trzy okresy starości:

  • starość wczesna (60–74 lata) – obejmuje grupę tzw. młodych starych; często są to jeszcze osoby aktywne zawodowo i społecznie;

  • starość pośrednia (75–89 lat) – obejmuje grupę seniorów z większymi potrzeby zdrowotnymi i ograniczeniami mobilności;

  • starość późna (90+ lat) – obejmuje osoby często wymagające opieki całodobowej.


Instytucje i organizacje działające na rzecz seniorów

W Polsce funkcjonuje wiele instytucji i organizacji wspierających osoby w wieku senioralnym, oferujących różnorakie formy wsparcia.


Instytucje publiczne:

  • Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej – koordynuje politykę senioralną.

  • Samorządy lokalne (gminy, powiaty) – realizują usługi opiekuńcze, finansują kluby seniora.

  • PFRON – finansuje programy dla seniorów z niepełnosprawnościami.


Placówki:

Domy Pomocy Społecznej (DPS)

Dom Pomocy Społecznej (DPS) to placówka stałego pobytu zapewniająca całodobową opiekę osobom, które z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności nie są w stanie samodzielnie funkcjonować i wymagają stałej pomocy innych.


W DPS mogą zamieszkać:

  • osoby starsze (niesamodzielne z powodu wieku),

  • osoby przewlekle chore somatycznie (fizycznie),

  • osoby przewlekle psychicznie chore,

  • osoby z niepełnosprawnością intelektualną,

  • osoby z niepełnosprawnościami fizycznymi.


DPS oferuje:

  • mieszkanie i wyżywienie,

  • opiekę medyczną i pielęgnacyjną,

  • wsparcie w codziennych czynnościach (higiena, ubieranie się, poruszanie),

  • terapię zajęciową i rehabilitację,

  • organizację czasu wolnego i zajęć integracyjnych,

  • pomoc psychologiczną i społeczną.


Procedura przyjęcia do DPS obejmuje:

  • złożenie wniosku w Ośrodku Pomocy Społecznej (OPS) w miejscu zamieszkania,

  • przeprowadzenie wywiadu środowiskowego przez pracownika socjalnego,

  • wydanie decyzji administracyjnej o skierowaniu i odpłatności (często osoba starsza wnosi opłatę, jej wysokość zależy od dochodu).


Niestety, w Polsce wiele DPS-ów boryka się z wyzwaniami, jakimi są:

  • zbyt mała liczba miejsc (szczególnie dla osób wymagających specjalistycznej opieki), a co za tym idzie długie kolejki oczekujących,

  • niedofinansowanie (braki kadrowe, starzejące się budynki),

  • stygmatyzacja społeczna (postrzeganie DPS-ów jako „miejsc ostatniej szansy”),

  • brak indywidualizacji opieki (trudność w prowadzeniu samodzielnego, aktywnego życia).


Ważne:

Nowoczesne podejście (zgodne z deinstytucjonalizacją) promuje mniejsze placówki, mieszkania wspierane i wsparcie w środowisku, aby osoby zależne mogły zachować jak najwięcej samodzielności i więzi społecznych.


Dzienne Domy i Kluby Seniora

Dzienne Domy Seniora i Kluby Seniora to placówki opieki dziennej, przeznaczone dla osób starszych (najczęściej 60+), które:

  • są w miarę samodzielne,

  • potrzebują wsparcia w codziennym funkcjonowaniu,

  • szukają kontaktu z innymi ludźmi i aktywności.


Czym różnią się te rodzaje placówek?

Dzienne Domy Seniora oferują więcej usług opiekuńczych i terapeutycznych (np. pomoc w czynnościach dnia codziennego, posiłki, zajęcia rehabilitacyjne, wsparcie psychologiczne). Zazwyczaj są otwarte pięć dni w tygodniu, senior spędza tam kilka godzin dziennie.

Kluby Seniora to miejsca spotkań i aktywności społecznych, bardziej „klubowe”, mniej opiekuńcze. Oferują zajęcia integracyjne, sportowe, kulturalne, edukacyjne, ale bez intensywnej opieki medycznej.

Placówki te oferują najczęściej:

  • opiekę dzienną i zajęcia rozwijające zainteresowania,

  • rehabilitację i terapię ruchową,

  • posiłki (w Domach Dziennego Pobytu),

  • organizację czasu wolnego (warsztaty, spacery, wycieczki),

  • wsparcie psychologiczne i społeczne,

  • wzmacnianie samodzielności i aktywności seniorów.

Funkcjonowanie tych placówek:

  • przeciwdziała izolacji i samotności seniorów,

  • utrzymuje aktywność fizyczną i psychiczną osób starszych,

  • odciąża rodziny w codziennej opiece,

  • wspiera zdrowie i samodzielność seniorów.

Dzienne Domy i Kluby Seniora to szansa dla starszych osób na aktywny dzień, wsparcie, kontakty społeczne i lepsze zdrowie, bez konieczności stałego pobytu w instytucji.


Przyjęcie seniora do Dziennego Domu lub Klubu następuje najczęściej po decyzji OPS-u (Ośrodka Pomocy Społecznej), czasem z niewielką opłatą lub całkowicie bezpłatnie w ramach programów samorządowych lub prywatnie, po opłaceniu całkowitego kosztu pobytu.


Usługi opiekuńcze w miejscu zamieszkania:

  • opiekunki środowiskowe, pielęgniarki, asystenci osoby starszej;

  • pomoc w codziennych czynnościach: higiena, zakupy, gotowanie.

Mieszkania wspomagane/treningowe:

  • samodzielne mieszkania z dostępem do opieki w razie potrzeby,

  • odpowiednie dla seniorów, którzy potrzebują umiarkowanego wsparcia.

Rodzinne domy pomocy:

  • alternatywa dla dużych domów pomocy społecznej;

  • kameralne placówki prowadzone przez osoby prywatne, maks. ośmiu pensjonariuszy.

Opieka wytchnieniowa:

  • tymczasowe wsparcie dla rodzin opiekujących się seniorami w domu;

  • krótkoterminowa opieka nad seniorem, aby opiekun mógł odpocząć.

Teleopieka/telemedycyna:

  • systemy monitorowania stanu zdrowia seniora na odległość;

  • przycisk alarmowy, opaska monitorująca, kontakt z lekarzem przez internet.

Mobilne zespoły wsparcia/interwencyjne:

  • specjaliści (lekarz, psycholog, terapeuta) dojeżdżający do seniora w domu;

  • interdyscyplinarna pomoc w trudnych sytuacjach.


Warto też szukać:

  • lokalnych fundacji i stowarzyszeń, spółdzielni socjalnych (działających w konkretnych gminach/miastach);

  • domów dziennego pobytu prowadzonych przez organizacje pozarządowe;

  • centrów wolontariatu senioralnego.


Wykazem organizacji pozarządowych zajmują się m.in. OWES-y (ośrodki wsparcia ekonomii społecznej). Wykazy znajdują się na stronach internetowych tych ośrodków.



Programy rządowe i lokalne:

  • „Senior+” – tworzenie domów i klubów seniora.

Więcej informacji:


  • „Aktywni+” – wspieranie aktywności społecznej i cyfrowej seniorów.

Więcej informacji:


  • „Opieka 75+” – usługi opiekuńcze dla samotnych osób 75+.

Więcej informacji:



Akty prawne dotyczące osób starszych w Polsce

  • Konstytucja RP (art. 67 i 69) – gwarantuje prawo do zabezpieczenia społecznego i pomocy dla osób niezdolnych do pracy.

  • Ustawa o pomocy społecznej (2004 r.) – opisuje podstawy wsparcia seniorów.

  • Ustawa o osobach starszych (2015 r.) – definiuje politykę senioralną, obowiązki państwa i samorządów.

  • Strategia na rzecz Osób Starszych 2030 – dokument rządowy określający cele polityki senioralnej.

  • Kodeks pracy – definiuje ochronę przed dyskryminacją ze względu na wiek.


Komentarze


bottom of page